Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μάτι η σειρά Παραμυθόκοσμος, του Γιώργου Χατζή που περιλαμβάνει έξι υπέροχα παραμύθια.
Ο καλός ψαράς και η πονηρή αλεπού
Η αλεπού και ο λύκος
Ο κυρ- Λύκος φρόντιζε, κάθε φορά που πήγαινε στις στάνες για κανένα σφαχτό, να κλέβει και καμιά κοτούλα για τη γειτόνισσά του την κυρά- Μάρω.
Έτσι την φώναζε.
Κι εκείνη, όταν πήγαινε στα κοτέτσια, στεκόταν έξω απ’ τα παράθυρα και μάθαινε τις κινήσεις των τσοπάνηδων.
Έτσι, ο κυρ- Λύκος ήταν πάντοτε ενημερωμένος και προγραμμάτιζε τις ενέδρες του ανάλογα με τις υποδείξεις της φίλης του, της κυρά- Μάρως.
Το χαρισματικό αρχοντόπουλο
Μια μέρα ένας κηπουρός που περιποιόταν τον κήπο του αρχοντικού, είδε ένα παιδάκι, ίσαμε πέντε χρονών, να περιφέρεται τρομαγμένο ανάμεσα στα λουλούδια.
Το περιμάζεψε και το πήγε στην αρχόντισσα, γιατί νόμισε ότι ήταν κάποιας οικογένειας που εργαζόταν στο τσιφλίκι…
Όταν γύρισε ο άρχοντας το βράδυ από τα κτήματα και είδε το πανέμορφο παιδί, που σαν αγγελούδι καθόταν στην αγκαλιά της γυναίκας του, τα έχασε…
Σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας ψαράς με τη γυναίκα του και τα δυο του παιδιά…
Η γυναίκα του ψαρά, κάθε βράδυ καθόταν με τον άντρα της κοντά στο τζάκι, άλλοτε με γλυκόλογα και άλλοτε με παράπονο, προσπαθούσε να πείσει τον άντρα της να της αγοράσει μια γούνα…
Ο ζορζοβίλης και η μοίρα του
Σ’ ένα μικρό χωριό γεννήθηκαν δυο αδέλφια που ήταν δίδυμα. Έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους, που ακόμα και η μάνα τους δυσκολευόταν να τα ξεχωρίσει.
Μόνο μια διαφορά άρχισαν να παρουσιάζουν, όσο μεγάλωναν.
Το ένα γινόταν πιο κινητικό, πιο δραστήριο από το άλλο.
Έτσι, από τη μικρή ακόμα ηλικία, το ένα, το δραστήριο, το φώναζαν «ζορζοβίλη» και το άλλο «ακαμάτη».
Το μαγικό ραβδί και τα τρία αδέρφια
Σε ένα μεγάλο αγρόκτημα ζούσε μια ευτυχισμένη οικογένεια.
Ο πατέρας ήταν εργατικός άνθρωπος, αλλά είχε την ατυχία να χάσει τη γυναίκα του, στη γέννα του τρίτου παιδιού τους…
Είχε δυο πολύ όμορφες θυγατέρες και ένα γιο, που τον φώναζε Ντον…
Ο σκύλος, η γάτα και το ποντίκι
Στις εγκαταστάσεις μιας στάνης ζούσαν μια όμορφη γάτα και ένας ποντικός. Τόσο πολύ αγαπημένοι και αχώριστοι φίλοι ήταν, που όλα τα ζώα τους ζήλευαν.
«Αλήθεια», έλεγαν οι κότες κάθε φορά που έβλεπαν τη γατούλα να παίζει με το ποντίκι, «κανένας φούρνος θα έπεσε, γι’ αυτό τα πάνε καλά αυτοί οι δυο!»
Εκείνος, όμως, που δεν μπορούσε να αφήσει έτσι, ατιμώρητη, αυτή τη φιλία, ήταν το μεγάλο μαντρόσκυλο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου