Συνοπτική περίληψη του βιβλίου:
Με φόντο την πόλη της Θεσσαλονίκης, οι δρόμοι οχτώ νεαρών φοιτητών -τεσσάρων αγοριών και τεσσάρων κοριτσιών- διασταυρώνονται και μεταξύ τους αναπτύσσονται σχέσεις ζωής, που τα επόμενα εικοσιπέντε χρόνια που θα ακολουθήσουν, μέλλουν να εξελιχθούν σε σχέσεις που αμφιταλαντεύονται επικίνδυνα ανάμεσα στην στοργή και την οργή.
Από ιδεαλιστές, με όραμα και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, μεταμορφώνονται σε εργαζόμενους, συζύγους, ανταγωνιστές. Χάνουν πολλές φορές το δρόμο τους και πρέπει να δώσουν αγώνα για να ξαναμπούν σε αυτόν. Να θυμηθούν ποιοι ήταν, για τι πάλευαν, τι έχασαν και τι μπορούν να πάρουν πίσω.
Πολιτικές ιδέες που καταρρέουν, φιλίες που δοκιμάζονται, ζωές που φτάνουν στα άκρα και τα όριά τους για να ανακαλύψουν οι ήρωες τον πραγματικό τους εαυτό αλλά πάνω απ' όλα, πως ό,τι κι αν έκαναν, αυτό που δεν έσβησε ποτέ από μέσα τους, ήταν η αγάπη.
Προσωπική άποψη:
Η ελληνική λογοτεχνία, είναι μυστήριο πράμα. Μπορεί να σε εκπλήξει ευχάριστα εκεί που δεν το περιμένεις ή, όπως συμβαίνει δυστυχώς πολλές φορές, να σε φέρει αντιμέτωπο με ένα θέμα που όχι μόνο έχεις ξαναδιαβάσει αλλά που δεν έχει, τίποτα το διαφορετικό, τίποτα το προτότυπο, έτσι ώστε να σε κρατήσει μέχρι τέλους. Ξεκινώντας να διαβάσω το μυθιστόρημα της Φάνυ Κουνταριανού-Μανωλοπούλου, η αλήθεια είναι πως είχα αρκετά μεγάλες επιφυλάξεις. Ευτυχώς, και για καλή μου τύχη, αποδείχθηκε από τις πρώτες κι όλας σελίδες πως δεν συγκαταλεγόταν στα μυθιστορήματα της δεύτερης αλλά, της πρώτης κατηγορίας. Όχι γιατί το θέμα που πραγματεύεται είναι κάτι που δεν το έχουμε ξαναδιαβάσει αλλά, γιατί το κάνει με έναν δικό της τρόπο που δεν σε αφήνει, σε καμία των περιπτώσεων, να πλήξεις.
Οχτώ νέοι άνθρωποι, τέσσερα αγόρια και τέσσερα κορίτσια, θα βρεθούν στην πόλη της Θεσσαλονίκης για να σπουδάσουν. Κάποια στιγμή, οι δρόμοι τους θα συναντηθούν για να μην χωρίσουν, ποτέ ξανά αφού οι ζωές του, θα δεθούν άρρηκτα μεταξύ τους, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Από πολιτικοποιημένοι φοιτητές με αισιόδοξα όνειρα για ένα διαφορετικό μέλλον, θα γίνουν μες το πέρασμα του χρόνου οικογενειάρχες, επαγγελματίες, τυπικά πρότυπα της καθημερινότητας μιας κοινωνίας συνηθισμένης που όμως, πάντα, κρύβει τα δικά της μυστικά. Οι σχέσεις του περιπλέκονται, με τις έννοιες της φιλίας και του μίσους να συγκρούονται μεταξύ τους, διαφοροποιώντας τον πυρήνα της γνωριμίας τους και αλλάζοντας τις ισορροπίες μέχρι να φτάσουν σε εκείνο το κομβικό σημείο όπου καλούνται να κοιτάξουν πίσω τους, την πορεία τους και να διαπιστώσουν πως, πάνω απ' όλα, η αγάπη είναι αυτή που μας κατευθύνει, μας καθορίζει και μας διαμορφώνει.
Με φόντο τις πολιτικές εξελίξεις, τα οράματα και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον, που χάθηκε μέσα σε μια δίνη ψευδαισθήσεων, για να ξαναγεννηθεί με μία και μόνο σπίθα, η ιστορία της Φάνυ Κουνταριανού-Μανωλοπούλου, μας ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη η οποία δεν αποτελεί τον τερματικό σταθμό αλλά, την αφετηρία οχτώ νέων ανθρώπων. Οχτώ ανθρώπων που οι ζωές τους διασταυρώθηκαν τυχαία και έμελλαν, να μείνουν δεμένες για πάντα. Η αφήγηση της ιστορίας, γίνεται μεν σε τρίτο πρόσωπο ωστόσο, το κάθε ζευγάρι, σε κάθε πιθανό συνδυασμό, βρίσκεται εκάστοτε στον πυρήνα, με τον άξονα να περιστρέφεται γύρω από τους πρωταγωνιστές της κάθε υποϊστορίας, τις σχέσεις που τους συνέδεσαν στο παρελθόν αλλά, και το πως αυτές εξελίχθηκαν μέσα στο πέρασμα του χρόνου που δεν λυπάται κανέναν και τίποτα, μας προκαλεί και μας φτάνει στα άκρα μας κι εμείς, πρέπει να είμαστε δυνατοί για να τον αντιμετωπίσουμε, μαζί με όλα όσα έχει να μας φέρει.
Με την λυρική, ρεαλιστική και ειλικρινή της γραφή, η συγγραφέας μας προσφέρει ουσιαστικά, ένα ψυχογράφημα, μια διεισδυτική ματιά στις ανθρώπινες σχέσεις και την πολυπλοκότητα που τις χαρακτηρίζει και πως αυτές, εξελίσσονται με το πέρασμα του χρόνου που πολλές φορές, είναι αμείλικτος και άλλες πάλι, ευεργέτης. Ένα βιβλίο, βγαλμένο μέσα από την ίδια τη ζωή που μας κάνει να ταυτιστούμε και να προβληματιστούμε και που αν και μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές, παραμένει επίκαιρο και ουσιώδες. Οι ανθρώπινες σχέσεις βλέπετε, όσο κι αν τα πράγματα αλλάζουν γύρω μας, μένουν πάντα ίδιες, έχοντας να αντιμετωπίσουν τις ίδιες χαρές και τους ίδιους δαίμονες. Δεν μπορεί να υπάρξει αλλαγή και αυτό, γιατί ο άνθρωπος, όσο κι αν εξελίσσεται και αλλάζει ανάλογα με τις απαιτήσεις της καθημερινότητάς του, δεν μπορεί να αλλάξει τον ψυχισμό και τα συναισθήματά του. Καλούνται να ακολουθήσουν μία διαδρομή, που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, οδηγεί σε ένα και μόνο τέρμα.
Αν αγαπάτε τις ανθρώπινες ιστορίες, που βασίζουν την πλοκή τους στις ανθρώπινες σχέσεις και την τρομακτική και συνάμα, υπέροχη και μοναδική πολυπλοκότητα που τις χαρακτηρίζει τότε αυτό το μυθιστόρημα, γράφτηκε για εσάς. Ταξιδέψτε σε μιαν άλλη εποχή που αν και όχι τόσο μακρινή, έχει πολλές διαφορές αλλά την ίδια στιγμή, πολλές ομοιότητες με την σημερινή, γεγονός που θα σας κάνει να ταυτιστείτε, να ονειροπολήσετε και γιατί όχι, να βρείτε κομμάτια του εαυτού σας. Ένα ανθρωποκεντρικό μυθιστόρημα, με ιστορικές και κοινωνικοπολιτικές δόσεις που αν μη τι άλλο, αξίζει τον χρόνο και την προσοχή σας, ακόμα κι αν αισθανθείτε ότι κάπου το έχετε ξαναδιαβάσει. Μερικές φορές, δεν έχει σημασία η πρωτοτυπία μιας ιστορίας αλλά, ο συναισθηματικός της πυρήνας και ο τρόπος με τον οποίο την αφηγείται κανείς.
Βαθμολογία 8,5/10
Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Κουνταριανού-Μανωλοπούλου Φάνυ
Εκδόσεις: Μάτι
Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
Έτος Έκδοσης: 2003
Σελίδες: 192